"Μια κοινωνία ουσιοεξαρτημένη και σε “καταστολή"... ΠΟΥ ΠΑΜΕ;;;

του Πέτρου Παππά, Γενικού/Οικογενειακού Ιατρου-Επειγοντολόγου, μέλους Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Συντονιστή Ομάδας Υγείας για την εκπαίδευση και αλληλεγγύη στα άτομα 3ης ηλικίας του Ινστιτούτου Καταναλωτών (Νέο ΙΝ.ΚΑ)

Τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο της πανδημίας, όλοι οι κλινικοί γιατροί έχουμε γίνει μάρτυρες μιας διαρκώς αυξανόμενης χρήσης ηρεμιστικών φαρμάκων από τους ασθενείς μας.

Κατά την τελευταία περίοδο έρευνα καταδεικνύει την αύξηση κατά 77% της χρήσης της λοραζεπάμης (αγχολυτικής ουσίας της κατηγορίας των βενζοδιαζεπινών). Την ίδια στιγμή παρουσιάζεται μια αύξηση κατά 31% στη χρήση των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.

Η κατάχρηση των βενζοδιαζεπινών, που απoτελούν την πιο δημοφιλή κατηγορία ηρεμιστικών φαρμάκων, ενέχει πολλούς κινδύνους για την υγεία των ασθενών, με επεκτάσεις στην κοινωνική και επαγγελματική λειτουργικότητά τους.

Κυριότερες αιτίες της εξάρτησης τμήματος του ελληνικού πληθυσμού από τις βενζοδιαζεπίνες, είναι, εκτός από το πιεστικό κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον, η ευκολία χορήγησης τους από τους θεράποντες ιατρούς αλλά και η έλλειψη επαρκούς παρακολούθησης της διακοπής τους. Το αποτέλεσμα είναι ένα τμήμα του πληθυσμού, να λαμβάνει για χρόνια και σε τακτική βάση, ηρεμιστικά φάρμακα.

Συχνά, κατά την έναρξη θεραπείας της κατάθλιψης, τα ηρεμιστικά φάρμακα συγχορηγούνται από τους ειδικούς ψυχιάτρους μαζί με τα αντικαταθλιπτικά, ωστόσο δεν διακόπτονται ποτέ, όπως θα έπρεπε μέσα σε λίγες εβδομάδες, ενώ δεν έχουν πλέον θετική συμβολή στην θεραπεία της κατάθλιψης.

Είναι κοινά αποδεκτό ότι η χορήγηση των βενζοδιαζεπινών, εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις δεν πρέπει να ξεπερνά τις 4 εβδομάδες. Η χρόνια χρήση τους προκάλει μια πλειάδα συμπτωμάτων τα οποία μπορεί να είναι απειλητικά για την υγεία των χρηστών τους.

Η άνοια, η ζάλη, ο ίλιγγος, η χρόνια κεφαλαλγία, ο λήθαργος, η παχυσαρκία και η ξηροστομία αποτελούν μερικές από τις παρενέργειες των ηρεμιστικών φαρμάκων.

Ακόμη, η χρόνια χρήση τους έχει σχετιστεί με την αύξηση των πτώσεων στους ηλικιωμένους, καθώς, μπορούν να προκαλέσουν αστάθεια στο βάδισμα, μυϊκή αδυναμία, αταξία και υπνηλία.

Μερικά ακόμη από τα ανησυχητικά συμπτώματα της κατηγορίας αυτής των φαρμάκων είναι οι έμετοι, η δυσκοιλιότητα, η κατακράτηση ούρων και η υπόταση.

Η εξάρτηση που δημιουργούν οι βενζοδιαζεπίνες, ακόμη και στις συνηθισμένες θεραπευτικές τους δόσεις, αποτελεί μια από τις πιο ανησυχητικές επιπλοκές τους.

Το σύνδρομο στέρησης εκδηλώνεται συχνά αμέσως μετά τη διακοπή τους με ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, όπως άγχος, αίσθημα πανικού, τρόμος, αϋπνία, κατάθλιψη, υπεραισθησία στα ακουστικά και οπτικά ερεθίσματα, γαστρεντερικά και άλλα σωματικά συμπτώματα.

Επίλογος

Η ιδιαίτερα δύσκολή συνθήκη της πανδημίας προστιθέμενη στην ήδη προϋπάρχουσα κατάχρηση των ηρεμιστικών ή αγχολυτικών φαρμάκων, διόγκωσε σημαντικά το πρόβλημα.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό οι γιατροί αλλά και οι χρήστες των φαρμάκων αυτών να συνειδητοποιήσουν τις σημαντικές και ιδιαίτερα επιβλαβείς επιπλοκές της χρόνιας χρήσης τους.

Η αποκλειστικά στοχευμένη χρήση αλλά και η εκπαίδευση των ασθενών είναι ένα μελλοντικό στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί για να μην καταλήξουμε σε μια κοινωνία ουσιοεξαρτημένη και σε “καταστολή”.

ΠΗΓΗ

ΓΙΑΤΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ, ΣΩΜΑΤΙΚΗ, ΨΥΧΙΚΗ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΥ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΓΙ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΧΗΜΙΚΑ ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ;;

ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΗΘΕΛΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΣΤΟΧΕΥΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΟΛΑ.

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΟΠΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ, ΣΤΗΝ ΤΡΟΦΗ ΜΑΣ, ΝΑ ΕΞΑΛΕΙΨΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΡΕΣ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΠΑΚΕΤΟ ΜΕ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟ ΚΑΙ "ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟ" ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΥΝΗΓΑΣ ΤΟ ΧΡΗΜΑ, ΤΗΝ ΔΟΞΑ, ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ, ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΜΑΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ,

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ

Η ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΤΟΥ ΟΛΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

(ΤΡΟΦΗ, ΓΗ, ΝΕΡΟ, ΑΕΡΑΣ κτλ)

ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΜΑΣ

ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ

ΔΙΟΤΙ ΕΚΕΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ

Η ΠΗΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ.

ΝΑ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΕΙ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΒΑΣΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΩΝ

ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ΜΑΣ

ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΜΑΣ