Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ

Νικη Σιμογλου

 

 Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ

Οι πράξεις φαλκίδευσης και αλλαγής πληροφοριών στο Διαδίκτυο είναι μία «εύκολη» και κυρίως ηλεκτρονικά πρόσφορη διαδικασία. Με ένα απλό κλικ δύναται κανείς να διαγράψει και να αναρτήσει ότι επιθυμεί. Με μία διαφορά. Στο Διαδίκτυο αποτυπώνονται ίχνη, ιδιαίτερα αν ο ερευνητής γνωρίζει να ψάχνει και να αρχειοθετεί τις ανακαλύψεις του.

Στην ανάρτηση της «Βικιπαίδεια» στα ελληνικά εμφανιζόταν έως και πρόσφατα μέσω της μηχανής αναζήτησης Google, η συγκεκριμένη αναφορά στο ιστορικό της «Εθνικής Τράπεζας». Πολύ απλά, ο «συγγραφέας» είχε φροντίσει ως όφειλε να συμπεριλάβει στην ανάρτησή του όλα τα επίσημα στοιχεία και μεταξύ αυτών τόσο την ίδρυση της «Τράπεζας της Ανατολής» το 1904 όσο και την απορρόφηση της από την «Εθνική» το 1932.

Ως δια μαγείας λοιπόν και μετά τις αποκαλύψεις για την υπόθεση της μετοχής από την zougla.gr, η ανάρτηση της «Βικιπαίδεια» διαγράφη από το Διαδίκτυο τις νυκτερινές ώρες της Παρασκευής προς Σάββατο για να αντικατασταθεί τελικά από εντελώς άλλη ανάρτηση. Και ώ του θαύματος για άλλη μία φορά,ο «δαίμων» του Διαδικτύου λησμόνησε να αναφερθεί σε δύο σημαντικές ημερομηνίες που καθορίζουν, μεταξύ των άλλων ημερομηνιών, την πλούσια ιστορία του τραπεζικού ιδρύματος. Εκείνες του 1904 και του 1932, έτη ιδρύσεως και συγχωνεύσεως της «Τράπεζας της Ανατολής».

Παρατηρείστε με προσοχή το αποτύπωμα της ανάρτησης «Βικιπαίδεια» της 23ης Σεπτεμβρίου 2011. Οποιαδήποτε πληροφορία έχει σχέση με την «Tράπεζα της Ανατολής» έχει κάνει«φτερά».

Τι να συμβαίνει άραγε;

Είναι προφανές πώς μετά τις αποκαλύψεις ενέσκηψε πανικός. Όταν μάλιστα κατεγράφησαν μέσω της zougla.gr αξιόπιστες εκτιμήσεις με αποδεικτικά στοιχεία που ανέτρεπαν την επίσημη ανακοίνωση της «Εθνικής Τράπεζας» ότι το ζήτημα της μετοχής της «Τράπεζας της Ανατολής» είναι ανύπαρκτο και πώς η αξία των μετοχών αυτών έχει εκμηδενιστεί κλπ, κάποιοι αποφάσισαν να διαγράψουν την ιστορία του ίδιου του τραπεζικού ιδρύματος.

Η ιστορία όπως γνωρίζει ο κάθε σοβαρός άνθρωπός δεν διαγράφεται με το πάτημα ενός «ποντικιού» και την αποβολή μιας πληροφορίας από το Διαδίκτυο. Η ιστορία είναι αποτυπωμένη σε αρχεία, σε βιβλία, σε έγγραφα, σε μαρτυρίες.

Η ιστορία της «Τράπεζας της Ανατολής» είναι συνυφασμένη με εκείνην άλλων σημαντικών τραπεζικών ιδρυμάτων της εποχής όπως της Comptoir d’ Escompte (1906), με την έκδοση του μεγάλου δανείου του 1914 ( Μετά του βαλκανικού πολέμους) όπου τραπεζικοί κολοσσοί συνυπογράφουν όπως η Societe Generale ή Pars Bas αλλά και η Banque de l’ Union Parisienne και βεβαίως η Comptoir D’ Escompte.

Στους ανωτέρω τραπεζικούς κύκλους ήδη αμέσως μετά από την Κομμούνα του Παρισιού και πάντως πριν, κατά την διάρκεια και μετά τον Γάλλο- Πρωσικό πόλεμο σημαντικές τραπεζικές οικογένειες όπως αυτή των Rothschild παρεμβαίνουν και διαδραματίζουν ρόλο, αποκτούν ή πωλούν τραπεζικά μερίδια, ελέγχουν τα κυκλώματα χρηματοδότησης του γαλλικού κράτους και στη συνέχεια άλλων κρατών, βάζουν την υπογραφή τους σε δάνεια προς χώρες. Πρόκειται για μία περίοδο που ταλανίζεται από οικονομική ύφεση, πολέμους, παγκοσμίους πολέμους, συγχωνεύσεις κρατών, τραπεζών, συμφερόντων. Είναι η αυγή της Νέας Εποχής που καταλήγει να θεσμοποιηθεί μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.

Είναι προφανές πώς η ιστορία δεν διαγράφεται ούτε παραγράφεται. Είναι απλώς δύσκολο για ορισμένους να περιγραφεί και από άλλους εξαιρετικά δύσκολο να χωνευθεί.

Επιμέλεια: Άννα Μορφούλη