...θα τους έδειχνα την Ελλήνων Συνέλευσις σαν το μοναδικό μονοπάτι διαφυγής από όλη αυτή την τρέλα και τη διαστροφή την οποία τους επέβαλλε το καθεστώς
ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ (με ευχές από το μέλλον)…Ημέρα εγκλεισμού 56η – Παρασκευή 01 Ιανουαρίου 2020
-« Πρώτη Ιανουαρίου….
Στα χρόνια πριν την Ελλήνων Πολιτεία, τέτοια μέρα γιορτάζαμε την πρωτοχρονιά Αριστοτέλη μου» είπε ο Αγησίλαος ενώ το βλέμμα του φανέρωνε πως ταξίδευε στις αναμνήσεις του …
-« Το γνωρίζω παππού, αλλά μου κάνει εντύπωση …Με ποιο σκεπτικό είχαν διαλέξει τότε οι άνθρωποι μέσα στο χειμώνα να γιορτάζουν το νέο έτος;;; Δεν υπήρχε η γνώση πως η πρωτοχρονιά των Ελλήνων ήταν η επιτολή του Σείριου;;;"
-« Όχι Αριστοτέλη μου, δεν γνώριζε κανένας Έλληνας για το φαινόμενο της επιτολής. Τότε μετρούσαν το χρόνο με 365 μέρες. Δεν σκεφτόταν πως μια πλήρης περιστροφή του πλανήτη Γαία Δήμητρα γύρω από τον ήλιο μας Απόλλωνα, γινόταν σε 360 μέρες όπως και 360 μοίρες έχει ο κύκλος.
Όλη αυτή τη γνώση για την επιτολή και το δρώμενο της, τα γνωρίσαμε με τον Αρτέμη. Και ήταν πραγματικά υπέροχο και μοναδικό να βρίσκεσαι στη θάλασσα την ώρα της εναρμόνισης με τον ζωοδότη ήλιο μας και το νερό για λίγα λεπτά να γίνεται υφάλμυρο.
Η εβραϊκή εκκλησία καθιέρωσε κάθε 1η Ιανουαρίου να γιορτάζει την περιτομή του Χριστού, του οποίου όρισαν τη γέννηση του στις 25 Δεκεμβρίου. Γιόρταζαν λοιπόν την σαρκική περιτομή του ενώ στην ουσία όλη η αποστασία γιόρταζε την «πνευματική περιτομή» των Ελλήνων…
Θα πω όμως πως ήταν ευκαιρία να βρεθούν οι οικογένειες γύρω από το τραπέζι, να μιλήσουν, να γελάσουν και μόλις άλλαζε ο χρόνος, να αγκαλιαστούν και με φιλιά να ανταλλάξουν δώρα κι ευχές…Πολύ μου άρεσε αυτή η διαδικασία. Κι έπειτα ερχόταν το κόψιμο της βασιλόπιτας όπου κάποιος θα κέρδιζε το φλουρί και θα ήταν «ο τυχερός» όλης της χρονιάς….Κλεμμένο κι αυτό από αρχαίες γιορτές των Ελλήνων, που περιλάμβαναν την παρασκευή εορταστικού άρτου όπως τα Κρόνια, τα Θαλύσια και τα Θεσμοφόρια και προσαρμοσμένο στα μέτρα του δόγματος. Φρούδες ελπίδες Αριστοτέλη μου…Κάτι να κρατάει τους Έλληνες όρθιους μέσα στο κλέψιμο της αποστασίας. Παντού κι από όλους άκουγες ευχές: καλή χρονιά, με υγεία, με ευτυχία, με χαμόγελα, με πλούτο. Μόνον που όλοι τότε έμεναν στις ευχές, λες και περίμεναν μια νεράιδα να ακούσει την ευχή και να την πραγματοποιήσει…όλοι ζούσαν και πρωταγωνιστούσαν μέσα στο κακό παραμύθι της μάγισσας που τους στερούσε τις χαρές και περίμεναν την πρωτοχρονιά για να δώσουν ευχές και το καλό πνεύμα να τις πραγματοποιήσει…
Η χειρότερη πρωτοχρονιά Αριστοτέλη μου, ήταν το 2020. Οι άνθρωποι αποχαιρέτισαν τον παλιό τους χρόνο όντας όλοι τους σε κατάσταση εγκλεισμού. Και υποδέχτηκαν το νέο έτος τους μέσα σε κατάσταση πλήρους υποδούλωσης. Όλοι μέσα στα σπίτια τους, χωρίς φίλους χωρίς τους υπόλοιπους συγγενείς….
Αν ζούσες μόνος σου, μόνος σου θα υποδεχόσουν εκείνο τον καινούργιο χρόνο.
Ούτε ένα μαγαζί ανοιχτό να διασκεδάσουν οι άνθρωποι, όπως έκαναν όλα τα χρόνια.
Όμως ο Δήμος έριξε τόσα πολλά πυροτεχνήματα για να βγουν οι άνθρωποι στα μπαλκόνια τους και να χαρούν λιγάκι …Πόσο νοιαζόταν ο δήμαρχος για τους πολίτες του!!!!
Τους πολίτες του που είχαν 56 μέρες που ζούσαν μια φυλακή την οποία τους είχε επιβάλλει η αποστασία.
Τα πάντα κλειστά, σχεδόν όλες οι επιχειρήσεις….
Μια φυλακή όπου ελεγχόταν η κάθε τους κίνηση .
Δεν υπήρχε πιο αλλοπρόσαλλη κατάσταση.
Ίσως κάποια άλλη στιγμή να σου μιλήσω για τη φυλακή εκείνη των ανθρώπων.
Το ζητούμενο ήταν πως κανένας τους δεν χρησιμοποιούσε τη λογική και όλοι αρκούνταν σε ευχές περιμένοντας μια μαγική δύναμη να αλλάξει την κατάσταση που δυνάστευε όλους τους ανθρώπους…
-« Αν λοιπόν ερχόσουν από το μέλλον σε εκείνα τα χρόνια παππού, τι ευχή θα έδινες στους ανθρώπους;;;» ρώτησε γελώντας ο Αριστοτέλης…
-« Θα τους έλεγα να ξεχάσουν τη μαγική νεράιδα που πραγματοποιεί ευχές από το τίποτα και να ξυπνήσουν τη Λογική τους. Γιατί αν έβαζαν για λίγο τη λογική, θα έβλεπαν πως το καθεστώς τους αργοσκοτώνει, τους ρουφά σταγόνα σταγόνα την ενέργεια τους. Θα έβλεπαν πως τους δηλητηριάζει με κάθε μέσο και πως είναι δούλοι σε μια τεράστια γήινη φυλακή.
Και θα τους έδειχνα την Ελλήνων Συνέλευσις σαν το μοναδικό μονοπάτι διαφυγής από όλη αυτή την τρέλα και τη διαστροφή την οποία τους επέβαλλε το καθεστώς αλλά κι εκείνοι την είχαν συνηθίσει.
Θα τους έλεγα να ενωθούν το συντομότερο με τα αδέλφια τους, με το γένος τους και να δώσουν νόημα στη ζωή τους παλεύοντας για την ελευθερία τους, ώστε να ζήσουν μέσα σε ένα κόσμο αληθινά ανθρώπινο!!!»
Δεν υπάρχουν σχόλια